परममंगल अशा आत्मीय सुखावर बाह्यसुखाचा आरोप केला जातो. चित्रातील सरोवरांत दिसणारे पाणी दिसत असून नसते. त्यातून पिण्यासाठी पाणी मिळू शकत नाही. तद्वत प्रपंचातील सुखांत सुख नसल्याने त्याच्यापासून शांति, समाधान व खरे सुख मिळु शकत नाही.
वास्तविक सुखस्वरूपास जाणून आम्ही आत्मदृष्टी ठेवणारा पुरूष मृत्यू पावत नाही. त्यास रोग उत्पन्न होत नाहीत; त्याला दुःखाचा अनुभव घ्यावा लागत नाही; तो सर्वत्र भरलेल्या एकमेव अशा आपल्या आनंदघनस्वरूपासच पहातो व तदरूप होऊन जातो असे श्रुती सांगते. हा मानवजन्म मोक्षप्राप्तीसाठीच योग्य मानला जातो व तसा प्रयत्न करणे हीच त्याची योग्यता. अर्थात आपल्या सच्चिदानंदस्वरूपास जाणून घेऊन त्या निरवधि आनंदस्थितीत रहाणे हेच खरे सुख होय व हेच मानवीजीवनाचे मुख्य ध्येय होय.
श्रीदत्तात्रेय अखिल विश्वातील लोकांचे दुःख निवारण करून त्यांना देहसुखाच्या घाणीतून उध्दरून तत्त्वज्ञानाच्या पावन तीर्थाचे स्नान घालोत; त्यांच्यातील हिंसावृत्ती व रागद्वेष नष्ट करून त्यांना समत्वाचा उपदेश करीत; वेदविहित निष्कामकर्म, एकान्तिक भक्ति, निर्विषयस्थिती, विश्वात्मभाव, स्वार्थत्याग, जनहितदक्षता, जगदुद्धारता आदि गुणांनी मंडित करीत व अशाप्रकारे सर्व लोक आत्मतृप्तीचे जगत्मंकलकर दिव्यजीवनाचा उपभोग घेवोत !!
*श्री प.प सद्गुरू भगवान श्री श्रीधर स्वामी*
